Przeskocz do treści

Z Sebastianem Musielakiem, tłumaczem z języków fińskiego i angielskiego i zarazem autorem spolszczenia powieści Arto Paasilinny Rok zająca, rozmawiam o sztuce przekładu, fascynacji literaturą Finlandii oraz fenomenie pisarstwa Paasilinny. Czytaj dalej... "Płodozmian jest konieczny dla odświeżenia umysłu — rozmowa z Sebastianem Musielakiem"

Daniel Katz, Kobieta pułkownika (fin.: Laituri matkalla mereen), tłum. Sebastian Musielak, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec, 2007.

Burza, silny wiatr, nawiązanie historyczne. Tak Daniel Katz rozpoczyna powieść Kobieta pułkownika. Później mamy trójkąt miłosny z rozpadem Jugosławii w tle. Na końcu — ach, sami zobaczcie. Czytaj dalej... "Daniel Katz, Kobieta pułkownika"

Arto Paasilinna, Wyjący młynarz (Ulvova mylläri), tłum. Bożena Kojro, Wyd. Punkt, Warszawa, 2003.

Wojna się skończyła. Wyjący młynarz, tytułowa postać powieści Arto Paasilinny, przyjeżdża do Laponii i kupuje opuszczony młyn wodny. Huttunen jest przybyszem z dalekiego Południa. Czytaj dalej... "Arto Paasilinna, Wyjący młynarz"

Arto Paasilinna, Rok zająca (Jäniksen vuosi), tłum. Sebastian Musielak, Wyd. Książkowe Klimaty, Wrocław, 2020.

W powieści Rok zająca Arto Paasilinna pokazuje, jak rzucić wszystko i zacząć żyć. Czy warto ciągnąć coś, co napawa nas obrzydzeniem? Tak właśnie postępuje wypalony pracą dziennikarz, który wraca z towarzyszącym mu fotografem z kolejnego, powtarzalnego zlecenia. Czytaj dalej... "Arto Paasilinna, Rok zająca"

Barbara Sadurska, Mapa, Wydawnictwo Nisza, Warszawa, 2019.

Słowo „mapa” kryje w sobie magię. Wodzenie po niej palcem stanowiło jedno
z moich ulubionych zajęć, gdy jeszcze ledwo umiałem czytać. Mapa Barbary Sadurskiej chwyta ten palec i prowadzi go w czasie i przestrzeni, zanurzając czytelnika w historię, wywołując z niej rzeczywiste postaci i miejscami sprawiając wrażenie, że odkrywamy coś na miarę Kodu Da Vinci. Czytaj dalej... "Barbara Sadurska, Mapa"

Pierre Christin, Sébastien Verdier, Orwell, Wyd. Marginesy, Warszawa, 2020.

George Orwell bohaterem komiksu? Dlaczego nie? Dopiero trzeci jego rozdział
(z czterech) nosi tytuł Orwell, jakiego znamy. Jeśli jednak kojarzymy go tylko z dwoma sztandarowymi późniejszymi powieściami, nawet ta część nie będzie pozbawiona nieznanych ciekawostek. Czytaj dalej... "Christin, Verdier, Orwell"

Alena Mornštajnová, Hana (czes.: Hana), tłum. Tomasz Grabiński, Wyd. Amaltea, Wrocław, 2019.

Hana to dziwaczka. Nieuprzejma, ale trzeba się z nią obchodzić jak z jajkiem. Mornštajnová pisze, że nie wyobrażamy sobie, jak bardzo pozory mogą mylić i nic nie jest takie, na jakie wygląda. Czytaj dalej... "Alena Mornštajnová, Hana"

Pod wspólnym parasolem. Pomysł i realizacja Krystyna Paraszkiewicz-Pater, redakcja prowadząca Alicja Więch i Olga Szelc. Wydawca: Wrocławskie Centrum Rozwoju Społecznego, Wrocław, 2019.

„Weź tyle, ile potrzebujesz, daj tyle, ile możesz”. Ten cytat z Sokratesa, który znalazłem w jednej trzeciej książki, z każdą następną stroną coraz głębiej wbijał mi się w pamięć. Pod wspólnym parasolem stanowi zbiór tekstów o pomaganiu. Nie spodziewajcie się jednak wykładu o tym, że pomagając, stajemy się lepsi. Każdy
z nas już to kiedyś słyszał, ale nie każdy zrobił z tego użytek. Ośmieliłbym się więc napisać, że tę książkę liczącą niespełna 200 stron napisali ci, którzy już to wiedzą tym, którzy (na razie) tylko o tym słyszeli.

Czytaj dalej... "Pod wspólnym parasolem"

Auður Ava Ólafsdóttir, Blizna (Ör), tłum. Jacek Godek, Wydawnictwo
Poznańskie, 2020.

W powieści Blizna Auður Ava Ólafsdóttir opowiada o ludziach, którym życie dopiekło, a autorka zderza ze sobą osoby o skrajnie odmiennych doświadczeniach. Czytaj dalej... "Auður Ava Ólafsdóttir, Blizna"

Birgül Oğuz, Ha! (tur. HAH), tłum. Danuta Chmielowska, Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W Ha! Birgül Oğuz śpiewa pieśń żałobną. W niej narratorka opłakuje śmierć ojca. Przeplata wiele wątków i wspomnień, nawiązując jednocześnie do najnowszej historii Turcji. Ha! wydaje mi się bardzo oryginalnym zbiorem pośmiertnych refleksji. Czytaj dalej... "Birgül Oğuz, Ha!"