Przeskocz do treści

Tagi: opowiadania

Opublikowano Skomentuj Olga Tokarczuk, Profesor Andrews w Warszawie. Wyspa

Olga Tokarczuk, Profesor Andrews w Warszawie. Wyspa, Wydawnictwo Literackie, Kraków, 2019.

Literacki Nobel dla Olgi Tokarczuk sprawił, że trzymam w ręku jeszcze ciepłą edycję tomiku dwóch opowiadań, które noblistka zawarła pierwotnie w zbiorze Gra na wielu bębenkach wydanym na początku ubiegłej dekady. Tytułowe teksty łączy temat, a pierwsze z nich stanowi lekturę szkolną. Czy to stanowiło podstawę komercyjnego pomysłu wydawcy? Czytaj dalej... "Olga Tokarczuk, Profesor Andrews w Warszawie. Wyspa"

Opublikowano Skomentuj Sarah Hall, Madame Zero

Sarah Hall, Madame Zero i inne opowiadania (ang.: Madame Zero i The Beautiful Indifference), tłum. Dobromiła Jankowska, Wydawnictwo Pauza, Warszawa, 2019.

Czytając Madame Zero, rozpędzałem się powoli. Sarah Hall nie od razu do mnie przemówiła. Okazało się jednak, że im dalej w tekst, tym więcej potrafiłem tam znaleźć. Czytaj dalej... "Sarah Hall, Madame Zero"

Opublikowano Skomentuj Ha Chang-soo

Zobacz film.

Ha Chang-soo. Zbiór dwóch opowiadań w przekładzie Justyny Najbar-Miller, wyd. Arts Council Korea, 2019.

Koreański prozaik, eseista i tłumacz Ha Chang-soo jako gość Międzynarodowego Festiwalu Opowiadania, którego 15. edycja odbyła się we Wrocławiu na przełomie września i października 2019 r., pośród innych autorów krótkich form prozatorskich prezentował swój utwory. Czytaj dalej... "Ha Chang-soo"

Opublikowano Skomentuj Lauren Groff, Floryda

Lauren Groff, Floryda (ang.: Florida), tłum. Dobromiła Jankowska, Wydawnictwo Pauza, Warszawa, 2019.

Spójrzmy na okładkę. Czarna. Czy Lauren Groff, pisząc Florydę, a więc nadając swojemu tomowi opowiadań tytuł kojarzący się zwykle z wakacjami i luksusem, mówi, że nie o sielankę tu chodzi? Wzrok przykuwa wyraźnie odcinająca się rycina drapieżnika, ale nie wystarczyło miejsca, by pokazać jego głowę i spojrzeć w oczy. Czytaj dalej... "Lauren Groff, Floryda"

Opublikowano Skomentuj Nie ma takiego numeru – rozmowa z Maćkiem Bielawskim

Z Maćkiem Bielawskim rozmawiamy w jego wrocławskim mieszkaniu.

Bohater pierwszego opowiadania z tomu Doktor Bianko mówi, że nie wiadomo, co ludzie widzą w krótkich formach. Co Pan widzi w krótkich formach?

W krótkich formach widzę moją drogę. Opowiadania mnie zajmują, głównie je czytam. Natomiast bohater Kontynuacji stanu mówi o krótkich artykułach, newsach, które na komórce można przeczytać w minutę, dwie, kliknąć w kolejny i tak w kółko. Czytaj dalej... "Nie ma takiego numeru – rozmowa z Maćkiem Bielawskim"

Opublikowano Skomentuj Maciek Bielawski, Twarde parapety

Maciek Bielawski, Twarde parapety, Wydawnictwo Osobno, Wrocław, 2016.

Maciek Bielawski spojrzał wstecz. Zbiór Twarde parapety tworzą wspomnienia bohatera z dzieciństwa i lat młodzieńczych spędzonych w małomiasteczkowej PRL-owskiej rzeczywistości. To kilkadziesiąt epizodów połączonych osobą głównej postaci, chłopca, a następnie młodzieńca, chronologią — czytelnik poznaje następujące po sobie wydarzenia, a także jednością miejsca: dolnośląska Świdnica. Czytaj dalej... "Maciek Bielawski, Twarde parapety"

Opublikowano Skomentuj Maciek Bielawski, Doktor Bianko

Maciek Bielawski, Doktor Bianko, Wyd. Książkowe Klimaty, Wrocław, 2019.

Bohater pierwszego opowiadania zastanawia się, „co takiego jest w tych krótkich formach”. Doktor Bianko udowadnia, że Maciek Bielawski wie. To druga książka autora Twardych parapetów (recenzja tutaj). Czytaj dalej... "Maciek Bielawski, Doktor Bianko"

Opublikowano Skomentuj Rozmowa z Maciejem Płazą

W kawiarni Świetlica w Centrum Kultury Zamek w Poznaniu z Maciejem Płazą, autorem wyróżnianych Skorunia i Robinsona w Bolechowie, rozmawiamy o pisaniu, malarstwie oraz motywacji, by  tworzyć. Czytaj dalej... "Rozmowa z Maciejem Płazą"

Opublikowano Skomentuj Maciej Płaza, Skoruń

Maciej Płaza, Skoruń, Wydawnictwo W.A.B., Grupa Wydawnicza Foksal, Warszawa, 2015.

O czym jest Skoruń? Na pytanie o temat książki Maciej Płaza zwykł mówić, pół-żartem, że opowiada o zrywaniu jabłek. Czytaj dalej... "Maciej Płaza, Skoruń"

Opublikowano Skomentuj Henryk Worcell, Najtrudniejszy język świata

Zobacz film.

Henryk Worcell, Najtrudniejszy język świata, Wyd. Śląsk, Katowice, 1975.

„Odwróciła się i gwałtownie załkała. To śmieszne, żeby tak za Niemką płakać, ale czy ona jedna płakała”?* Henryk Worcell, a właściwie Tadeusz Kurtyka pozwala się odkryć na nowo. Czytaj dalej... "Henryk Worcell, Najtrudniejszy język świata"