Czyż nie lubimy czytać autorów, którzy przykuwają uwagę stylem, dojrzałością warsztatu oraz dogłębnością wiedzy? Macieja Płazę prezentowałem już kilkukrotnie, przedstawiając jego nagradzane prozatorskie dokonania* oraz jego samego (patrz — wywiad z autorem). Ten literaturoznawca para się również tłumaczeniami. Polski czytelnik mógł już docenić jego przekłady twórczości Lovecrafta, za które wyróżniła go Literatura na świecie, a na początku bieżącego roku do rąk miłośników książek trafił przekład prozy Edwarda St. Aubyna.
Prawdopodobnie mniej znanym epizodem romansu Macieja Płazy z literaturą jest analiza twórczości Lema. O poznaniu w twórczości Stanisława Lema (Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego, 2006 r.) napisana na bazie pracy doktorskiej autora bada funkcję poznawczą w pisarstwie jednego z najwybitniejszych twórców science fiction. Po rozległym wstępie, w którym Płaza przybliża lemowskie struktury, autor zagląda głębiej, z wielką swobodą przechodząc szczegółowo przez pisarstwo Lema
i pokazując ogromne bogactwo i zróżnicowanie przenicowywanej twórczości. Co więcej, utwory służące jako ilustracja przedstawianych tez autor prezentuje
z różnych, czasem zaskakujących punktów widzenia.
Z ogromną przyjemnością przeczytałem fragmenty książki, które dotyczyły interesujących mnie dzieł bohatera analizy. Wrażenie znajomości rzeczy u autora jest nieodparte, a równie ciekawe wydaje się zestawienie moich osobistych wrażeń jako czytelnika z dogłębnymi spostrzeżeniami literaturoznawcy.
O poznaniu w twórczości Stanisława Lema jest trudną lekturą, ale dla fanów twórczości zmarłego w 2006 r. pisarza stanowić będzie nieocenione źródło pobudzających do refleksji doświadczeń.
Zobacz też recenzje książek Macieja Płazy: 1. Skoruń oraz 2. Robinson w Bolechowie.