Olga Hund, Psy ras drobnych, Korporacja Ha!art, Kraków, 2018.
Olga Hund wysyła swoją bohaterkę do szpitala psychiatrycznego, gdzie leżą inne Psy ras drobnych — bezradne pacjentki zmuszone do poddania się regułom świata, do którego trafiły, a którego nie rozumieją.
Ta niewielka powieść z humorem i dystansem pokazuje szpitalne życie, które od samego początku rozmija się z wyobrażeniami chorej, nękanej depresją pacjentki. Bo przecież „nie chcesz tu być, ale prosisz, żeby ci otworzono”1. Potem śledzimy obrazki przemocy bywalców wobec nowo przybyłych, obojętność personelu, egzekwowanie władzy — zwraca uwagę scena, w której szukająca pomocy pacjentka wchodzi do pielęgniarskiej dyżurki i słyszy „Puka się. Wróć i zapukaj”, czy też podawanie otępiających dawek środków uspokajających, aby personel miał spokój
z podopiecznymi.
Psy ras drobnych odbieram jako satyrę na szpitalne życie, gdzie absurd i bezsensowność gonią się wzajemnie. Po odarciu
z groteski zobaczymy metaforę systemu, który wikła niezrozumiałymi regułami.
W czasie lektury czytelnik nie czuje narastającego strachu, który emanuje z powieści Christine Lavant Zapiski z domu wariatów (recenzja znajduje się tutaj); brak też podobnej głębi. Początkowy uśmiech jednak rzednie, gdy zdamy sobie sprawę, że pod warstwą humoru kryje się dramat ludzi, którzy w nowej zamkniętej społeczności znów muszą walczyć o swoją pozycję i gdzie lizusostwo jest w cenie. Każda z kobiet funkcjonuje w innym świecie, gdzie czeka rodzina, rachunki do zapłacenia, obowiązki do wypełnienia, o czym nie pozwala się jej zapomnieć, zabierając możliwość pełnego skupienia się na leczeniu.
Psy ras drobnych odbieram z jednej strony jako satyrę na szpitalne życie, gdzie absurd i bezsensowność gonią się wzajemnie. Po odarciu z groteski jednak zobaczymy metaforę systemu, który wikła niezrozumiałymi regułami i gdzie silniejszy ma rację.
Olga Hund napisała niewielki tekst na krótkie czytelnicze popołudnie, a nominacja do Nagrody Literackiej im. W. Gombrowicza za debiut dobrze wróży autorce. Czekamy na więcej.
1 wszystkie cytaty pochodzą z omawianej książki.
Przeczytaj recenzje pozostałych książek nominowanych do Nagrody Conrada 2019: 1. Łukasz Zawada Fragmenty dziennika SI, 2. Katarzyna Pochmara-Balcer Lekcje kwitnienia, 3. Katarzyna Wiśniewska Tłuczki oraz 4. Joanna Szyndler Kuba-Miami. Ucieczki i powroty.
Zobacz film.