Przeskocz do treści

Szukając informacji o pani w internecie, trafia się najpierw na podróżniczkę legitymującą się bogatą listą poznanych miejsc. Dopiero potem pojawia się wiadomość o pani prozie. W jakim stopniu pasja obieżyświata wpłynęła na powstanie pani utworów Barszalona i Małe historie z dużych miast?

Samodzielne podróże zaczęłam, mając piętnaście lat. Wtedy jeszcze nie myślałam
o pisaniu, chociaż według mojej mamy cele życiowe miałam jasno określone już
w przedszkolu.. Podobno już wtedy chciałam zwiedzać świat i pisać książki. Myślę, że wyjazdy, które z roku na rok stawały się coraz dłuższe i bardziej egzotyczne, były głównym powodem, dla którego zaczęłam pisać. Podróżowanie, a z czasem także mieszkanie i praca w innych krajach nauczyły mnie otwartości, patrzenia na to samo zjawisko nie tylko z własnej perspektywy. Nic tak bowiem nie uczy tolerancji, jak chęć odkrywania świata. Czytaj dalej... "Moje wędrówki zawsze kończą się po ciemnej stronie życia. Rozmowa z Agą Sarzyńską."

Z Emilią Walczak, autorką i redaktorką, rozmawiamy o krzewieniu kultury oraz
o tym, dla kogo pisze.

Na pewnym popularnym książkowym portalu znalazłem informację, że Emilia Walczak znana jest również jako Emilia Plateaux. Kim więc pani jest? Czytaj dalej... "Jeszcze coś kiedyś napiszę — rozmowa z Emilią Walczak"

Poetka, autorka tomu opowiadań, publikuje w kilku periodykach, współtworzy czasopismo literackie Drobiazgi, prowadzi szkolenia z twórczego pisania dla młodzieży, szkolenia z jogi, masaż japoński. Ponadto rysujesz — bardzo podobają mi się twoje scenki rodzajowe. Imponująca lista aktywności. I jeszcze doktorat z socjologii. Pracujesz w zawodzie?

Nie, nie. Absolutnie nie.

W lutym nakładem Wydawnictwa Literackiego ukazał się twój drugi tom poetycki „Tysiąc saun”, a za poprzedni zbiór Pamięć przyjęć otrzymałaś nagrodę zarówno za projekt, jak i za debiut w 2018 r. Na czym polega nagradzanie za projekt tomu wierszy?

Polega to na tym, że rozpisywany jest konkurs na projekt książki, która jeszcze nie istnieje. Jury wybiera najlepszą propozycję i nagrodą jest wydanie książki. Najpierw wygrałam konkurs na projekt — dostałam nagrodę główną w 22. Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim imienia Jacka Berezina, dzięki czemu książka została wydana.
I ta właśnie książka została nagrodzona w kolejnym konkursie — otrzymała pierwszą nagrodę w 14. Ogólnopolskim Konkursie Literackim imienia Artura Fryza. Fajnie tak wymieniać swoje osiągnięcia i aktywności. Na co dzień o nich zupełnie zapominam. Czytaj dalej... "Pisząc, wierzę sobie. Rozmowa z Katarzyną Michalczak"

O pracy nad powieścią Wspólnicy i rywale. Koleje życia Kronenbergów i Blochów (recenzja — tutaj) rozmawiam z jej autorką Ewą Małkowską-Bieniek1.

Co skłoniło Cię do napisania Wspólników i rywali?

„Zaprzyjaźniłam się” z Blochem i Kronenbergiem podczas przygotowywania wystawy o nich w Muzeum Historii Żydów Polskich Polin. Ostatecznie władze Muzeum nie zdecydowały się na nią, ale  dla mnie obaj już ożyli i domagali się pogłębionego kontaktu. Czytaj dalej... "Koleje życia twórców… kolei — wywiad z Ewą Małkowską-Bieniek"

Barbara Gawryluk, Ilustratorki, ilustratorzy, Wyd. Marginesy, Warszawa, 2019.

Ilustratorki, ilustratorzy opowiadają o malarzach i rysownikach, którzy ozdabiali książki i czasopisma dla dzieci. To nie tylko Olga Siemaszko, Jan Marcin Szancer czy Zbigniew Rychlicki. Barbara Gawryluk przedstawia dwadzieścia cztery osoby, Czytaj dalej... "Barbara Gawryluk, Ilustratorki, ilustratorzy"

O literaturze, sztuce przekładu i pracy wydawniczej rozmawiam z Olgą Czernikow, tłumaczką prozy czeskiej i redaktor naczelną oficyny Książkowe Klimaty.

Dlaczego wybrała Pani język czeski?

Interesowała mnie literatura, sam wybór języka był raczej pragmatyczny. Czechy są blisko Polski, wiedziałam więc, że z dostępnością literatury nie będzie problemów — czego się obawiałam w wypadku literatury serbskiej, która też mnie interesowała, ale która ze względu na „czynnik terytorialny” ostatecznie zeszła jednak na dalszy plan. Język czeski był więc pośrednikiem. Chciałam czytać czeskie książki, a potem, jak się okazało, również je tłumaczyć, co też zaczęło się trochę przypadkiem. Niemniej to już inna, o wiele dłuższa historia… Czytaj dalej... "W klimacie przekładów i książek — wywiad z Olgą Czernikow"

Z Maćkiem Bielawskim rozmawiamy w jego wrocławskim mieszkaniu.

Bohater pierwszego opowiadania z tomu Doktor Bianko mówi, że nie wiadomo, co ludzie widzą w krótkich formach. Co Pan widzi w krótkich formach?

W krótkich formach widzę moją drogę. Opowiadania mnie zajmują, głównie je czytam. Natomiast bohater Kontynuacji stanu mówi o krótkich artykułach, newsach, które na komórce można przeczytać w minutę, dwie, kliknąć w kolejny i tak w kółko. Czytaj dalej... "Nie ma takiego numeru – rozmowa z Maćkiem Bielawskim"

W kawiarni Świetlica w Centrum Kultury Zamek w Poznaniu z Maciejem Płazą, autorem wyróżnianych Skorunia i Robinsona w Bolechowie, rozmawiamy o pisaniu, malarstwie oraz motywacji, by  tworzyć. Czytaj dalej... "Rozmowa z Maciejem Płazą"

W czasie niedawnego spotkania autorskiego z Viktorem Horváthem autorem powieści Mój czołg (Wyd. Książkowe Klimaty) i Tureckie lustro (Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego), skorzystałem z okazji, aby porozmawiać krótko z Autorem o jego twórczości. Czytaj dalej... "Rozmowa z Viktorem Horváthem"

Z Robertem Rientem*, autorem reportażu Przebłysk, rozmawiam o podróży, poszukiwaniu siebie, wykluczeniu i wpływie przeżyć na twórczość. Czytaj dalej... "Rozmowa z Robertem Rientem, autorem książki „Przebłysk”"