Przeskocz do treści

Carmen Posadas, Małe niegodziwości (hiszp.: Pequeñas infamias), tłum. Ewa Zaleska, Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza, Warszawa, 2003.

Trup pojawia się już w pierwszym akapicie. Chwilę potem wiadomo, jak zginął ów wąsaty osobnik, a dopiero znacznie później dowiadujemy się, dlaczego los go doścignął właśnie wtedy. W gruncie rzeczy jednak to powieść nie o morderstwie, ale o ciemnych zakamarkach ludzkiej duszy, których zawartość z pozoru wydaje się nieistotna. Czytaj dalej... "Carmen Posadas, Małe niegodziwości"

Keiichirō Hirano, Pewien mężczyzna (jap. w transkr. łac.: Aru otoko), tłum.: Katarzyna Sonnenberg-Musiał, Wyd. Czytelnik, Warszawa, 2022.

Szukanie cienia, czyli nie wiadomo kogo. Zamazywanie tożsamości. Czy to łatwe? Zainichi — kto to jest? A prawdziwy Japończyk to kto? Czytaj dalej... "Keiichirō Hirano, Pewien mężczyzna czyli o tożsamości"

Eduardo Antonio Parra Parabole milczenia (hiszp..: Parábolas del Silencio), tłum. Tomasz Pindel, Wydawnictwo Officyna, Łódź, 2022.

Autor pisze o śmierci na dziewięć różnych sposobów. Żartobliwie i na poważnie,
o naturalnej kolei rzeczy i zemście, lirycznie i obuchem w ciemię, uniwersalnie
i lokalnie. Czytaj dalej... "Śmierć nie musi być straszna"

Claudia Piñeiro, Czwartkowe wdowy (hiszp..: Las viudas de los jueves), tłum. Tomasz Pindel, Wydawnictwo Sonia Draga, Katowice, 2015.

Czwartkowe wdowy, czyli: czwarty dzień tygodnia, cztery żony czterech mężów
i wreszcie cztery kariery zamieniające się w kłopoty. Taki przepis proponuje Claudia Piñeiro, aby wciągnąć czytelnika za mury pilnie strzeżonego osiedla, gdzie grono tych, którym się powiodło, żyje odgrodzone od pozostałej części społeczeństwa kraju pogrążonego w kryzysie. Czytaj dalej... "Społeczeństwo za zamkniętymi drzwiami"

Fonos. Zbrodnia po grecku. Antologia opowiadań kryminalnych, Wyd. Książkowe Klimaty, Wrocław, 2022.

Fonos to propozycja zabójstwa na trzynaście sposobów. Z chciwości, zemsty, poczucia sprawiedliwości, rozpaczy, czy też chęci wyrównania rachunków. Każda inna, a im pomysł fabuły bardziej oddalony od kryminalnej zagadki, tym staje się ciekawszy. Czytaj dalej... "Fonos, czyli zbrodnia na trzynaście sposobów"

Olga Tokarczuk, Empuzjon. Horror przyrodoleczniczy, Wydawnictwo Literackie, Kraków, 2020.

Obecność sił nadprzyrodzonych, którą sugerują obydwie części tytułu, można wyczuć niemal od początku. Wówczas daje o sobie znać patrzący z boku i po chwili znikający pomiędzy deskami w podłodze zbiorowy narrator, pozostawiając czytających sam na sam z główną postacią powieści. Czytaj dalej... "Olga Tokarczuk, Empuzjon"

Oliver Bottini, Śmierć w cichym zakątku życia (niem.: Der Tod in den stillen Winkeln des Lebens), tłum. Katarzyna Sosnowska, Wyd. Książkowe Klimaty, Wrocław, 2021.

U Bottiniego trupy pojawiają się niemal od razu. Śmierć nie została jednak zadana
w sposób zaplanowany, lecz przyszła jako skutek przysłowiowego lotu motyla gdzieś na drugim końcu świata. Dopiero potem zostajemy wciągnięci w wir przestępczych wydarzeń przeplatanych niełatwym życiem osobistym głównych bohaterów. Czytaj dalej... "Oliver Bottini, Śmierć w cichym zakątku życia"

Zobacz film.

Max Porter, Lanny (ang.: Lanny), tłum. Jerzy Łoziński, Wyd. Zysk i S-ka, Poznań, 2019.

Lanny jest chłopcem, którego rozumie tylko jego matka i jeden z sąsiadów. U Maxa Portera rzeczywistość miesza się ze światem baśniowym, jak na dłoni ukazując lokalną społeczność. Czytaj dalej... "Max Porter, Lanny"

Amélie Nothomb, Le fait du prince, Wyd. Albin Michel, Paryż, 2008 (wydanie polskie: Tak wyszło, Wyd. Muza, 2009).

Amélie Nothomb już w pierwszym rozdziale Le fait du prince stwierdza: „Od czasów Kafki to już oczywiste: jeśli nie jest się paranoikiem, jest się winnym”1. Dlatego doradza, co zrobić, gdy gość na naszym przyjęciu umrze. Absolutnie nie należy dzwonić na policję! Tak wyszło jest skrzyżowaniem kryminału z powieścią obyczajową. Czytaj dalej... "Amélie Nothomb, Le fait du prince"

Pierre Lemaitre, Trzy dni i jedno życie (franc.: Trois jours et une vie), tłum. Joanna Polachowska, Wydawnictwo Muza, Warszawa, 2017.

W swojej przedostatniej powieści Trzy dni i jedno życie Pierre Lemaitre, uznany autor kryminałów i powieści sensacyjnych, już na początku odkrywa karty, prezentując czytelnikowi mordercę oraz powody zabójstwa. Dalszy ciąg przebiega w myśl przysłowia „Na złodzieju czapka gore”. Nie jest to więc opowieść o drodze śledczych do odkrycia prawdy niczym w serialu o poruczniku Columbo, ale historia strachu. Czytaj dalej... "Pierre Lemaitre, Trzy dni i jedno życie"