Przeskocz do treści

2

Carmen Posadas, Małe niegodziwości (hiszp.: Pequeñas infamias), tłum. Ewa Zaleska, Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza, Warszawa, 2003.

Trup pojawia się już w pierwszym akapicie. Chwilę potem wiadomo, jak zginął ów wąsaty osobnik, a dopiero znacznie później dowiadujemy się, dlaczego los go doścignął właśnie wtedy. W gruncie rzeczy jednak to powieść nie o morderstwie, ale o ciemnych zakamarkach ludzkiej duszy, których zawartość z pozoru wydaje się nieistotna. Czytaj dalej... "Carmen Posadas, Małe niegodziwości"

1

Keiichirō Hirano, Pewien mężczyzna (jap. w transkr. łac.: Aru otoko), tłum.: Katarzyna Sonnenberg-Musiał, Wyd. Czytelnik, Warszawa, 2022.

Szukanie cienia, czyli nie wiadomo kogo. Zamazywanie tożsamości. Czy to łatwe? Zainichi — kto to jest? A prawdziwy Japończyk to kto? Czytaj dalej... "Keiichirō Hirano, Pewien mężczyzna czyli o tożsamości"

Eduardo Antonio Parra Parabole milczenia (hiszp..: Parábolas del Silencio), tłum. Tomasz Pindel, Wydawnictwo Officyna, Łódź, 2022.

Autor pisze o śmierci na dziewięć różnych sposobów. Żartobliwie i na poważnie,
o naturalnej kolei rzeczy i zemście, lirycznie i obuchem w ciemię, uniwersalnie
i lokalnie. Czytaj dalej... "Śmierć nie musi być straszna"

Claudia Piñeiro, Czwartkowe wdowy (hiszp..: Las viudas de los jueves), tłum. Tomasz Pindel, Wydawnictwo Sonia Draga, Katowice, 2015.

Czwartkowe wdowy, czyli: czwarty dzień tygodnia, cztery żony czterech mężów
i wreszcie cztery kariery zamieniające się w kłopoty. Taki przepis proponuje Claudia Piñeiro, aby wciągnąć czytelnika za mury pilnie strzeżonego osiedla, gdzie grono tych, którym się powiodło, żyje odgrodzone od pozostałej części społeczeństwa kraju pogrążonego w kryzysie. Czytaj dalej... "Społeczeństwo za zamkniętymi drzwiami"

4

Fonos. Zbrodnia po grecku. Antologia opowiadań kryminalnych, Wyd. Książkowe Klimaty, Wrocław, 2022.

Fonos to propozycja zabójstwa na trzynaście sposobów. Z chciwości, zemsty, poczucia sprawiedliwości, rozpaczy, czy też chęci wyrównania rachunków. Każda inna, a im pomysł fabuły bardziej oddalony od kryminalnej zagadki, tym staje się ciekawszy. Czytaj dalej... "Fonos, czyli zbrodnia na trzynaście sposobów"

1

Olga Tokarczuk, Empuzjon. Horror przyrodoleczniczy, Wydawnictwo Literackie, Kraków, 2020.

Obecność sił nadprzyrodzonych, którą sugerują obydwie części tytułu, można wyczuć niemal od początku. Wówczas daje o sobie znać patrzący z boku i po chwili znikający pomiędzy deskami w podłodze zbiorowy narrator, pozostawiając czytających sam na sam z główną postacią powieści. Czytaj dalej... "Olga Tokarczuk, Empuzjon"

2

Oliver Bottini, Śmierć w cichym zakątku życia (niem.: Der Tod in den stillen Winkeln des Lebens), tłum. Katarzyna Sosnowska, Wyd. Książkowe Klimaty, Wrocław, 2021.

U Bottiniego trupy pojawiają się niemal od razu. Śmierć nie została jednak zadana
w sposób zaplanowany, lecz przyszła jako skutek przysłowiowego lotu motyla gdzieś na drugim końcu świata. Dopiero potem zostajemy wciągnięci w wir przestępczych wydarzeń przeplatanych niełatwym życiem osobistym głównych bohaterów. Czytaj dalej... "Oliver Bottini, Śmierć w cichym zakątku życia"

Zobacz film.

Max Porter, Lanny (ang.: Lanny), tłum. Jerzy Łoziński, Wyd. Zysk i S-ka, Poznań, 2019.

Lanny jest chłopcem, którego rozumie tylko jego matka i jeden z sąsiadów. U Maxa Portera rzeczywistość miesza się ze światem baśniowym, jak na dłoni ukazując lokalną społeczność. Czytaj dalej... "Max Porter, Lanny"

1

Amélie Nothomb, Le fait du prince, Wyd. Albin Michel, Paryż, 2008 (wydanie polskie: Tak wyszło, Wyd. Muza, 2009).

Amélie Nothomb już w pierwszym rozdziale Le fait du prince stwierdza: „Od czasów Kafki to już oczywiste: jeśli nie jest się paranoikiem, jest się winnym”1. Dlatego doradza, co zrobić, gdy gość na naszym przyjęciu umrze. Absolutnie nie należy dzwonić na policję! Tak wyszło jest skrzyżowaniem kryminału z powieścią obyczajową. Czytaj dalej... "Amélie Nothomb, Le fait du prince"

1

Pierre Lemaitre, Trzy dni i jedno życie (franc.: Trois jours et une vie), tłum. Joanna Polachowska, Wydawnictwo Muza, Warszawa, 2017.

W swojej przedostatniej powieści Trzy dni i jedno życie Pierre Lemaitre, uznany autor kryminałów i powieści sensacyjnych, już na początku odkrywa karty, prezentując czytelnikowi mordercę oraz powody zabójstwa. Dalszy ciąg przebiega w myśl przysłowia „Na złodzieju czapka gore”. Nie jest to więc opowieść o drodze śledczych do odkrycia prawdy niczym w serialu o poruczniku Columbo, ale historia strachu. Czytaj dalej... "Pierre Lemaitre, Trzy dni i jedno życie"