Przeskocz do treści

Aga Sarzyńska, Barszalona, Wydawnictwo Literackie, Kraków, 2017.

Narratorka Barszalonej Agi Sarzyńskiej patrzy na wielkie, katalońskie miasto przez pryzmat przybysza, a na bohaterów swoich obserwacji często wybiera tych, którzy docierając z daleka, szukają w nim swojego szczęścia. Przed naszymi, czytelniczek
i czytelników oczami miga wielokulturowy tygiel i podobne zróżnicowanie losów portretowanych postaci. Czytaj dalej... "Aga Sarzyńska, Barszalona"

Łukasz Barys, Kości, które nosisz w kieszeni, Wydawnictwo Cyranka, Warszawa, 2021.

W powieściowym debiucie Łukasza Barysa drobne przyjemności rozświetlają szarość życia bohaterów, rzeczywistość przenika się z zaświatami, legenda przebija się do codzienności, a wszystko relacjonuje nastolatka, której wiek nie dosięga dojrzałości spojrzenia. Czytaj dalej... "Łukasz Barys, Kości, które nosisz w kieszeni"

Barbara Sadurska, Mapa, Wydawnictwo Nisza, Warszawa, 2019.

Słowo „mapa” kryje w sobie magię. Wodzenie po niej palcem stanowiło jedno
z moich ulubionych zajęć, gdy jeszcze ledwo umiałem czytać. Mapa Barbary Sadurskiej chwyta ten palec i prowadzi go w czasie i przestrzeni, zanurzając czytelnika w historię, wywołując z niej rzeczywiste postaci i miejscami sprawiając wrażenie, że odkrywamy coś na miarę Kodu Da Vinci. Czytaj dalej... "Barbara Sadurska, Mapa"

Joanna Szyndler, Kuba-Miami. Ucieczki i powroty, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 2018.

Kubańczycy, bohaterowie reportażu Joanny Szyndler, kochają swój kraj lub go nienawidzą. Kuba-Miami. Ucieczki i powroty zestawia dramatyczne wybory mieszkańców wyspy uciekających z niej z okrucieństwem i bezdusznością decydentów po obu stronach Cieśniny Florydzkiej. Czytaj dalej... "Joanna Szyndler, Kuba-Miami. Ucieczki i powroty"

Katarzyna Wiśniewska, Tłuczki, Wydawnictwo Nisza, Warszawa, 2018.

Tłuczki przenikają przez zamknięte drzwi mieszkania, pokazując naszą polską rzeczywistość ukrytą przed spojrzeniem z zewnątrz. Katarzyna Wiśniewska nie stroni od sarkazmu, ale nie śmiech towarzyszy lekturze kolejnych stron. Czytaj dalej... "Katarzyna Wiśniewska, Tłuczki"

Katarzyna Pochmara-Balcer, Lekcje kwitnienia, Wyd. Nisza, Warszawa, 2018.

Lekcje kwitnienia Katarzyny Pochmary-Balcer to przepis, jak się dać omotać, jeśli tylko mamy jakiś słaby punkt. Albo delikatniej: podręcznik zjednywania ludzi w sobie tylko wiadomym celu oraz co z tego wynika. Czytaj dalej... "Katarzyna Pochmara-Balcer, Lekcje kwitnienia"

Agnieszka Martinka, Szybsza niż lew. Wydawnictwo Gaudium, Lublin 2004 r.

Trzy kraje Afryki Wschodniej Kenia, Uganda i Tanzania w trzy tygodnie. Podróż rowerem dookoła Jeziora Wiktorii. Brzmi zachęcająco?

Czytaj dalej... "Agnieszka Martinka, Szybsza niż lew"

Łukasz Zawada, Fragmenty dziennika SI, Wydawnictwo Nisza, Warszawa, 2018.

Łukasz Zawada napisał (odnalazł?) Fragmenty dziennika SI. Czy silna sztuczna inteligencja już nas opanowała? Autor nie pozostawia złudzeń, jaka czeka nas przyszłość, pisząc zabawnie i do refleksji. Czytaj dalej... "Łukasz Zawada, Fragmenty dziennika SI"

Olga Hund, Psy ras drobnych, Korporacja Ha!art, Kraków, 2018.

Olga Hund wysyła swoją bohaterkę do szpitala psychiatrycznego, gdzie leżą inne Psy ras drobnych — bezradne pacjentki zmuszone do poddania się regułom świata, do którego trafiły, a którego nie rozumieją. Czytaj dalej... "Olga Hund, Psy ras drobnych"

Erika Warmbrunn, Gdzie kończy się droga. Samotna wyprawa po bezdrożach Azji (ang.: Where the pavement ends), tłum. Dorota Kulikiewicz, Wyd. Galaktyka, Łódź, 2004.

Rower równa się wolność. A wolność jest prawem do przemieszczania się tam, dokąd się chce i w tempie, jakie się wybierze. Z takiego założenia wychodzi Erika Warmbrunn, która na początku lat dziewięćdziesiątych XX w. rusza w samotną podróż na dwóch kółkach przez Azję.

Plan jest prosty: przylot do Irkucka, a następnie rowerowy trawers Mongolii oraz Chin i dotarcie na południowy kraniec Wietnamu. Kilka tysięcy kilometrów jazdy przez obce kraje, bez znajomości lokalnego języka, licząc tylko na siebie oraz przypadkowo spotkanych mieszkańców. Fascynujące!

Z uwagi na podróżnicze plany przeczytałem połowę reportażu — część dotyczącą przejazdu przez kraj zamieszkany przez potomków Czyngiz-chana. Jestem oczarowany  przeżyciami autorki. Podoba mi się rownież sposób opisania podróży. Prezentowana trasa i napotykane po drodze niespodzianki przeplatane są  opisami mijanych krajobrazów i reakcjami spotykanych ludzi. Poprzez kolejne przygody Warmbrunn prezentuje styl życia i obyczaje Mongołów, tak różne od sposobu, w jaki żyją Europejczycy. Czytając, widzę zaskakujące sceny wzajemnego niezrozumienia, które pogłębia bariera językowa. Nieomal czuję zapach mięsa lub smak zsiadłego lub sfermentowanego nabiału i widzę niesmak, z jakim Amerykanka zjada tłuszcz, który jest uważany za największy przysmak, a zjedzenia którego nie wypada odmówić, aby nie obrazić gospodarzy. Autorka nie nuży długimi wywodami
i w odpowiednim momencie skierowuje uwagę na inne tory.

Przeczytana próbka pozostawia bardzo dobre wrażenie,
a zazdrość szybko ustępuje chęci rzucenia się do mapy
i planowania własnej rowerowej eskapady. Miłośnikom dwóch kółek lektura reportażu dostarczy zadowolenie oraz wiedzę, którą czasem trudno znaleźć w przewodnikach.

Poza wprowadzeniem w tajniki codziennego życia i zachowania Mongołów, Gdzie kończy się droga zaznajamia czytelnika z podstawowymi słowami i sformułowaniami ich języka. Uważna lektura pozwala na zgromadzenie podstawowego praktycznego słowniczka. Z drugiej strony uświadamia potencjalnemu podróżnikowi, jak ważne jest okazanie szacunku dla lokalnego życia i obyczajów, co wyrazić można również elementarną znajomością mowy tubylców. To rzecz oczywista, jakże często jednak zaniedbywana przez przybyszów.

Przeczytana próbka pozostawia bardzo dobre wrażenie, a zazdrość szybko ustępuje chęci rzucenia się do mapy i planowania własnej rowerowej eskapady. Miłośnikom dwóch kółek lektura reportażu dostarczy zadowolenea oraz wiedzę, którą czasem trudno znaleźć w przewodnikach. Dzięki książce wiem o Mongolii znacznie więcej niż wcześniej, a do kolejnych części opisujących przeprawę przez Chiny i Wietnam sięgnę, gdy przyjdzie na to czas.